Ik ben hees en ik lees. Zo zou je de afgelopen week kunnen beschrijven :-)
Dinsdag klonk ik zwoel, woensdag een beetje zielig en donderdag was ik ergens op de middag tot fluisterniveau gezakt. Vrijdag ook, al kwam er zo nu en dan toch weer een stukje geluid terug (als een soort verrassingsaanvallen), het duurde niet aldoor even lang, maar met rustig houden was ik zaterdag wel weer verstaanbaar (hoewel ik nog steeds een schurig gevoel heb, ach gaat ook wel weer over)
Ik heb weinig quilterigs gedaan, ondanks alle inspiratie die een tentoonstelling op mij heeft tot creëren (niet zo zeer iets willen maken wat je gezien hebt ofzo, maar dóen, dóen, dóen, maken, produceren, ermee bezig zijn). Wel heb ik nog wat steekjes gedaan aan aan het lapje met de Kaffe Fasset snippers, genaamd: Ik krijg Kaffe wel klein...
Dat komt mede door dit boek:
Ik houd niet van boeken (of films for that matter) over de oorlog (waarmee voor ons toch de WOII bedoeld, hoewel ik andere oorlogen ook niet in mijn boeken hoef). En toch pakte ik dit boek op in de winkel. En toch las ik het van kaft tot kaft toen ik eenmaal begonnen was. Het bekruipt je en vervolgens móet je het gewoon uitlezen. Ik las het in het Engels en dat voelde heel natuurlijk. Het is in een leuke format geschreven zonder dat het verhaal daardoor wordt benadeeld. Heerlijk, echt zo'n boek waarvan je wilt dat het nooit uit raakt, want dan is het 'op'.(terwijl het eindigt waar een heel nieuw hoofdstuk kan beginnen)
Gelukkig is het nu 'op' zodat ik me weer kan gaan bezig houden met aardse zaken, zoals HH en quilten (de katten vinden lezen niet erg: de schoot is daar, even een grapje dat niet van mijzelf is: want tsja, als je opstaat is de schoot er ineens niet meer... A lap is an illusion, kijk daarvoor maar eens alle afleveringen van the Gilmore Girls, als je daar eenmaal aan begint, wil je ook niet meer dat het 'op' is).
Zou lezen dan voor mij toch nog méér een verslaving zijn dan quilten?
Zou lezen dan voor mij toch nog méér een verslaving zijn dan quilten?
Tsja, het kwam wel eerder, veel eerder dan quilten. Zodra ik had leren lezen, las ik voor het slapen gaan (overigens ook alle letters die ik zag, ik vond dat de trams maar snel reden, want ik kon niet álles bijhouden van o.a. de reclamebordteksten). Ik beweerde al op mijn 6e of 7e jaar dat ik niet kon slapen, als ik niet eerst gelezen had!
Groetjes,
Merel
3 opmerkingen:
helemaal eens, wat een prachtig boek die literary potatoe peel pie society!! groet, margreeth
helemaal eens, wat een prachtig boek die 'guernsey literary potatoe peel pie society', en heel herkenbaar die liefde voor lezen heb ik ook zo met letters en al zo jong. groet margreeth
Hopelijk gaat het snel beter met je stem! Nog veel leesplezier... Welk boek staat nu op je lijstje? Ik ben fan van Tess Gerritsen, spannende boeken.
Een reactie posten