vrijdag 15 februari 2013

Over winterlicht

Gisteren liet ik een stapel lapjes zien, vandaag is de top af :-)

Ik was lekker bezig zeg maar. Hoe kan dat nou? Het was toch Valentijn? Ja, nou ja, goh, hoe kan ik het zeggen. Mijn Grote Liefde, je weet wel, die leuke gozer met wie ik een paar blogjes geleden die dolfijn aan het knuffelen was. Nou hij dus, hij ging gisteren-op-Valentijn voor één nachtje in een hotel in Frankrijk zitten, in z'n eentje (althans dat mag ik hopen!), romantisch hè? Zo'n Onbereikbare Liefde op Valentijnsdag...

Anyway, ik had een hele rustige avond, een beetje katjes knuffelen, en lekker racen op het naaimachientje dus!!!! Heerlijk. (OK, we hebben ook nog even zitten chatten, mijn Grote Liefde en ik. Wat moet je, als je voor je werk een dagje in Frankrijk moet zijn, en dat gewoon precies op Valentijnsdag valt.)

Eerst alle strookjes aan elkaar:
(alle lapjes zijn 10x35 cm gesneden, 28 stuks van de ene en 28 stuks van de andere, dat gaat precies uit een metertje, dus je hebt hiervoor 1 meter effen en 1 meter print nodig)

En dan netjes de naadjes allemaal achter de printstof persen.


De lapjes in 4 stroken naaien, om en om, 7 printstofjes en 7 effen. Doordat de naadjes allemaal achter het printje zijn geperst, en de stroken om en om aan elkaar komen, vallen de naadjes netjes tegen elkaar aan als je de stroken aan elkaar gaat zetten.

en voilá:

De top zit in elkaar, in een kleine 2 uurtjes genaaid. (deze foto is 's avonds genomen), nu alleen nog even de korte naadjes persen.


Deze naadjes pers je dan steeds achter de effen stof, zo worden alle naadjes die bij elkaar komen niet zo'n dikke prop, je verdeelt alle extra laagjes. Trek hiervoor tijdens het strijken voorzichtig die paar steekjes los die in de naadtoeslag doorlopen, zo vormen zich als het ware molentjes rondom het kruispunt. Op het ene kruispunt vallen alle naadjes met de klok mee, en op het volgende kruispunt juist tegen de klok in, netjes om en om.

ochtendlicht:

Zo in het ochtendlicht wordt ie ineens heel bleek :-(
(en je ziet de vouwen van één nachtje opgevouwen te liggen ook heel erg, en ik probeer een quilttop toch altijd luchtig op te vouwen)

Kijk nu de top even in de winkel hangt ziet ie er alweer veel beter uit!
(de top meet ongeveer 121x136 cm)

Foto's maken in de winter is gewoon niet goed voor de kleurweergave.

Nog even over het persen van de naadjes: zoals ik net beschreef, heb ik het geleerd, dat de naadjes een kant op gestreken moeten worden. De reden daarvoor is een beetje achterhaald, maar ach zo'n systeem zit nu eenmaal in je, en er is verder niks mis mee. Ik zal het uitleggen:

Vroeger toen de vullingen voor quilts nog niet zo mooi gemaakt werden, of zelfs thuis werden samengesteld, dan baardde de vulling nog-wel-eens. Dat betekent dat de vezels van de vulling door de stof heen naar buiten werken, een onwenselijk effect natuurlijk. De vulling verdwijnt geleidelijk aan uit de quilt en er ontstaat een grauwe sluier over het oppervlak van de quilt. Dat baarden gebeurt het gemakkelijkst in een naad, áls je de naad open zou strijken.

Je kunt je voorstellen dat als je de naadjes open strijkt er 'eigenlijk' een piets-klein-beetje ruimte tussen de lapjes zit, alleen het garen steekt over van het ene naar het andere lapje. De vulling kan daar dus gemakkelijk doorheen werken. Dit effect wordt nog versterkt door een naadje dat met de hand wordt genaaid. Door de naadjes samen één kant op te persen dek je die 'gatenkaas' af en voorkom je het probleem.

Met de machine ligt er veel meer garen in de naad, dat steeds in elkaar grijpt, dus zo'n naadje is veel 'voller' en er is minder ruimte tussen de lapjes. Dat is de reden, samen met de enorme ontwikkeling van de quiltvullingen de afgelopen jaren, dat je tegenwoordig in veel boeken (en op blogs) leest over het open strijken van de naadjes, op die manier kan je namelijk ook het stapelen van de naadtoeslagen goed verdelen.

Wat ik maar wil zeggen is dat er redenen zijn voor de ene of de andere manier, het ene is niet beter dan het andere (gebruikmakend van de huidige materialen), misschien is het net wat je gewend bent, misschien kies je bewust voor het ene of het andere voordeel. Nu weet je waarom.

Groetjes,


Merel

www.birdblocks.com

1 opmerking:

Anoniem zei

Hi Merel,
Wat een leuk idee i.p.v. dat fake patchworkstof kun je natuurlijk ook repen restjes aan elkaar naaien!Maar dit is wel veeeel sneller klaar leuk stof!
Groetjes Adri.