Lepeltje, of waarom ik rozijnen leer zwemmen

Gisteren hadden we een etentje met mijn lief, ouders, broer, schoonzus en haar ouders. Het is namelijk zo dat 18-20 februari in de relatiesfeer een zeer vruchtbare periode is voor ons gezin: Mijn ouders kregen verkering op 18 februari en ze zijn (in een ander jaar :-) ) op 20 februari getrouwd. Mijn broer en schoonzus kregen verkering op 20 februari en ik en mijn lief op 18 februari, dus je snapt, het was vrij hilarisch toen ik dat drie jaar geleden (ik was de laatste van het rijtje) aankondigde tijdens een etentje ter ere van mijn ouders hun zoveeljarig trouwgebeuren.
Goed we hadden dus een etentje en mijn broer en ik kregen van onze ouders een cadeautje, mijn broer kreeg een zakhorloge dat van mijn opa is geweest. En ik kreeg een zilveren lepeltje dat van mijn oma is geweest. 

De foto is wat donker, want ik moest de flits uitzetten (anders zagen jullie helemaal niks)

Het is een lepeltje met veel herinneringen, want toen ik klein was logeerde ik regelmatig bij mijn opa en oma in hun zomerhuisje. Ik mocht dan altijd koffie zetten met het koffiezetapparaat (dat deden we thuis nooit) en droeg dan het dienblad met kopjes, schoteltjes en lekkers naar voren, daar hoorden ook de (persoonlijke) lepeltjes van opa en oma bij. Je kunt zien dat dit lepeltje de W van Willy (of eigenlijk Wilhelmina) heeft. Nu weten jullie meteen waar de W in mijn naam vandaan komt! Ik ben erg blij met deze tastbare herinnering.

Nog een foto van iets heel anders:

Rozijnensoep? Leszwemmen voor beginnende rozijnen? Nee, allemaal onzin natuurlijk, ik ben rozijnen aan het wellen... Waarom? Daar komen jullie morgen wel achter! (iemand die dit leest zit zich er nu al op te verheugen, want hij denkt het te weten, maar het is niet (helemaal) wat je denkt, mijn lief) :-)

Ach, nog één plaatje dan, om het af te leren:

Mijn vorige, houten, voederhuisje had het begeven, de ophanghaak was uit het dakje gerot en de boel hing toch al alleen nog van liefde aan elkaar, dus toen hij op de grond terecht kwam....

Dus maar een nieuwe opgehaald, deze is van gelakt metaal, hopen dat die het wat langer uithoudt. Daarnaast ook nog een praktisch ding van deze moderne tijd: een vetbollendispencer (ja, dat woord kent de spellingscontrole niet, LOL), er zit een vetbol in het korfje onderaan, maar er liggen er ook alvast een aantal in de koker daarboven te wachten tot de onderste is opgepeuzeld. Ik ben er wel blij mee, want de bollen lagen tot voor kort al na een uurtje op de grond als ik ze niet met een ijzerdraadje vastbond, want de grotere vogels slingerden ze zo van hun haakje. Nu nog zien wat de vogeltjes er van vinden.

(het houten vogelkooitje, overigens zonder bodem, hing hier al toen ik hier kwam wonen, maar ik vind het wel een leuk ding, dus ik laat het lekker hangen)

Komen jullie morgen kijken of ik dit keer wel wat heb om te laten zien in mijn wekelijkse update van de flying geesjes?

Groetjes,

Merel

www.birdblocks.com