Lief

Wederom een foto van het boek the Help/Een keukenmeidenroman. En nog heb ik het niet gelezen. Waarom laat ik het dan zien? nou Carla (we zien regelmatig een reactie van haar), las hier op het blog dat ik het graag wilde lezen en kwam haar exemplaar hier brengen. Ik mag het lenen. Lief hè!

Ik was net bezig met deze batik lapjes toen ze binnen kwam:
 
Oh, jummie, lekkere zomerse kleuren, die hebben we wel nodig. Ik ga de achterkant van de ZigZag hiervan maken, en ik besloot ook maar meteen een aantal bundeltjes te maken.

En dan vergeet ik steeds te vertellen over James Worthy.
Dit boek kwam ik online tegen, je kunt hier 40 pagina's lezen. Toen ik dat gedaan had, heb ik meteen even gekeken of ze het al in de bieb hadden.  Nou ze hebben het wel, maar alleen ter inzage, ja dat gaat natuurlijk niet werken bij een leesboek, want  ik wilde het wel graag meenemen op vakantie. Dus van de website van de bieb meteen door naar Bol.com en klik klik, besteld. Je moet er wel van houden, denk ik, het is een soort moderne Turks Fruit.

 Ik las het in een sneltreinvaart uit. Maar als de eerste 40 pagina's je niet bevallen, stop er dan maar mee, want het gaat maar door. Alleen het einde vond ik een beetje slap, maar laat je daardoor niet weerhouden om het te lezen, de rest is het echt waard.

Nog één plaatje dan: bogen bogen bogen:

Grappig is dat de intensiteit van de kleuren hier boven het station het hoogst is, dat veranderde vrij snel, het verschoof letterlijk langs de boog steeds meer naar links. Kijk als we op deze kleurige manier beloond worden mag het van mij best een beetje regenen :-) Hier schijnt ondertussen de zon alweer!

Groetjes,


Merel

www.birdblocks.com